Η Ζήρεια ή Κυλλήνη είναι το δεύτερο ψηλότερο βουνό της Πελοποννήσου.

Η ψηλότερη κορυφή του, γνωστή ως "Σημείο", φτάνει τα 2.374 μ. Το όνομα "Κυλλήνη" προέρχεται από τη λέξη "κυλλός" και υποδηλώνει το πόσο απόκρημνο και γεμάτο κοιλώματα βουνό είναι.

Η Ζήρεια είναι από τα ελάχιστα βουνά της Ελλάδας που έχει τόσες κορυφές άνω των 2.000 μ. (συγκεκριμένα πέντε).

Απέραντα δάση καλύπτουν ένα μεγάλο μέρος του βουνού. Μαύρη Πεύκη και Κεφαλληνιακή Ελάτη κυριαρχούν και δημιουργούν ένα καταπράσινο τοπίο. Στην περιοχή επίσης φυτρώνουν Βελανιδιές, Φτελιές, Πλατάνια και πολλά σπάνια ακόμα και απειλούμενα με εξαφάνιση φυτά και αγριολούλουδα. Σημαντική είναι και η πανίδα της περιοχής. Ο χρυσαετός, ο οποίος είναι και ο μεγαλύτερος αετός που ζει στην Ελλάδα, ένα σπάνιο είδος ποντικιού, αγριόγατοι και σπάνια είδη νυχτερίδων κατοικούν σ' αυτό το βουνό. Επίσης περιλαμβάνει πολλές αρχαιότητες, καθώς η περιοχή κατοικείται από τα αρχαία χρόνια.

Το όρος Κυλλήνη έχει στενά δεμένη την ιστορία του με το θεό Ερμή. Ο τόπος γέννησής του, σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία, το "Σπήλαιο του Ερμή" είναι μοναδικό καθώς είναι από τα λίγα στην Ελλάδα που βρίσκεται σε τόσο μεγάλο υψόμετρο (στα 1.650 μ. περίπου) και βρίσκεται δυτικά της χαράδρας της Φλαμπουρίτσας.

Η χαράδρα της Φλαμπουρίτσας αποτελεί το φυσικό σύνορο μεταξύ της Μεγάλης και της Μικρής Ζήρειας (χάρτης), με τον ποταμό Σύθα να τη διασχίζει για να καταλήξει στο Ξυλόκαστρο. Η χαράδρα της Φλαμπουρίτσας μαζί με τις κορυφές της Ζήρειας είναι προστατευόμενες περιοχές από τη συνθήκη Natura 2000.

Στη Μεγάλη Ζήρεια μπορείτε να θαυμάσετε τη λίμνη Δασίου, η οποία είναι μια εποχική λίμνη που γεμίζει το χειμώνα και στερεύει το καλοκαίρι. Ξεχωριστή θέση στον ορεινό όγκο της Ζήρειας κατέχει το "οροπέδιο" με τα βοσκοτόπια του και το καταφύγιο (στα 1.500 μ.), καθώς και το Αθλητικό/Χιονοδρομικό Κέντρο, που αποτελεί ένα κλασικό παράδειγμα του παράλογου τρόπου ανάπτυξης της τουριστικής υποδομής στη χώρα μας.